Kamikatsu segregacja śmieci

Rate this post

Ekologiczne podejście do życia i dbałość o czystość świata, to dzisiaj już nie tylko wielka moda i sposób na Zycie, ale wręcz paląca konieczność. Interesuje Cię właściwy system segregacji i utylizacji odpadów, więc konieczne sprawdź, co to jest Kamikatsu segregacja śmieci. Przeczytaj kto i gdzie ten system wypracował!

Kamikatsu segregacja śmieci – wszystko zaczęło się od zanieczyszczenia środowiska.

Japonia znana jest nie tylko ze swojej wyjątkowej kultury i jedzenia, ale sławny jest też nieugięty nawyk totalnej dyscypliny i pracowitości Japończyków. W dodatku wszystko w imię poszanowania piękna przyrody. Właśnie dlatego Japonia wyróżnia się też obecnie swoim odpowiedzialnym systemem gospodarki odpadami i specyficznym procesem sortowania odpadów, który jest aktywnie wykonywany przez większość jej mieszkańców. W ten sposób Japonia staje się teraz jednym z najczystszych państw świata.

Co ciekawe, jeszcze 20 lat temu Japonia nie zaczęła tak segregować swoich odpadów. Nawet w latach 60. i 70. XX w. świadomość jej społeczności dotycząca odpadów i środowiska, była bardzo niska. Jako kraj stworzony od nowa po wojnie, Japonia przekształciła się w państwo bardzo uprzemysłowione, które koncentrowało się na rozwoju gospodarczym. Japonia wyprodukowała przez to więcej odpadów, niż kiedykolwiek wcześniej. W rezultacie poziom zanieczyszczeń środowiska i zatruć spowodowanych taką działalnością przemysłową, został szybko znacznie zwiększony w Japonii.

Kamikatsu segregacja śmieci – ogromne zanieczyszczenia wielkich miast.

Tokio jest jednym z miast, które najbardziej doświadczyły wpływu uprzemysłowienia i zanieczyszczeń. Także odpady domowe i śmieci stały się największym problemem mieszkańców Tokio. Negatywne skutki wzrostu przemysłowego i gospodarczego odczuło całe społeczeństwo japońskie. Wreszcie w połowie lat 70. XX w. mieszkańcy zaczęli tworzyć ruch społeczny chonaikai, skoncentrowany na utrzymaniu czystego środowiska. Cała społeczność Japonii zaczęła przywiązywać wagę do dbania o środowisko, przez socjalizację w zakresie usuwania i segregacji odpadów.

Chonaikai wykorzystuje segregacje i ograniczanie usuwania odpadów, ponowne wykorzystywanie wyrzucanych przedmiotów, które nadal mogą być użyteczne, a także recykling czyli przetworzenie tych już bezużytecznych. Ruch chonaikai szybko zyskał ogromne poparcie społeczności, ale sam rząd japoński nie miał prawa regulującego gospodarkę odpadami, ponieważ nie uważał odpadów za główny problem państwa.

Do czerwca 2000 r. rząd japoński ostatecznie uchwalił jednak ustawę regulującą orientację na recykling i nowatorską gospodarkę odpadami, znaną też jako podstawowa ustawa o promocji społeczeństwa zorientowanego na recykling. To prawo zostało stworzone przede wszystkim w celu ograniczenia ogromnego negatywnego wpływu zanieczyszczeń odpadami w przyszłości. Zastosowano nie tylko proces recyklingu, ale także niezanieczyszczające spalanie odpadów, aby osiągnąć cel – „zero odpadów na składowisko śmieci” (ZWTL).

segregacja smieci

Kamikatsu segregacja śmieci – tragedia w Minamata.

Kolejnym wydarzeniem, które sprawiło, że Japończycy zaczęli bardziej przejmować się problemami środowiskowymi, była tragedia w Minamata, jaka miała miejsce w 1958 r. Zdarzyła się w wyniku złego przetwarzania odpadów i nieprawidłowych procesów usuwania odpadów, jakie prowadziła fabryka Chisso. Fabryka Chisso zrzuciła bowiem toksyczną rtęć i inne niebezpieczne odpady do Zatoki Minamata i zanieczyściła nimi wodę oraz organizmy morskie, w tym ryby. Z powodu tego incydentu, wśród osób mieszkających w Minamacie, doszło do choroby zwanej chorobą Minamata.

Większość osób cierpiących na tę chorobę, doświadcza uszkodzenia mózgu oraz tkanki rdzenia kręgowego. W 2001 r. W wyniku tej tragedii zachorowało i zmarło w ten sposób ponad 1700 osób. Po tym incydencie Japonia była bardzo zaniepokojona odpowiedzialnym zarządzaniem odpadami i właściwą segregacją odpadów. Zgodnie z informacjami opublikowanymi przez CNN, każdy obywatel Japonii otrzymuje teraz broszurkę ze szczegółowymi instrukcjami dotyczącymi sortowania 518 rodzajów towarów. Japończycy są dzięki tej edukacji w stanie właściwie sortować własne odpady.

Tymczasem ogólnie rząd japoński dodatkowo podzielił odpady na 4 rodzaje:

1. Moeru Gomi – to odpady, które można spalić, znajdują się tu więc np. papier, żywność, chusteczki i inne odpady kuchenne, spożywcze;
2. Moenai Gomi – to odpady, których nie można spalić, takie jak np. kawałki metalu (np. sztućce, garnki metalowe i miski), wszelkie szkło, puszki i butelki;
3. Sodai Gomi – to odpady o dużych rozmiarach, takie jak np. meble i sprzęt elektroniczny;
4. Gomi Shigen – to odpady do odzysku z recyklingu, takie jak np. puszki, butelki, tkaniny(dobre ubrania), gazety czy książki.

Kamikatsu segregacja śmieci – Zero-Waste City.

Skąd wzięło się określenie „Kamikatsu”? Otóż jest to małe miasteczko liczące tylko 1580 osób, położone blisko Tokushimy na wyspie Shikoku w Japonii. Miasteczko to jest również znane, jako jedno z miast pozbawionych śmieci na świecie. Kamikatsu rozpoczęło swój ruch „Zero-Waste City”, czyli „Zero odpadów w mieście”, gdy w 1990 r. lokalny rząd wdrożył najnowsze i najskuteczniejsze sposoby radzenia sobie z problemem śmieci. Wcześniej, podobnie jak w innych miastach, głównie spalano tam odpady, by likwidować gromadzone śmieci.

Używano tam tej metody, dopóki w końcu nie zdano sobie sprawy, że ten proces spalania ma niekorzystny wpływ na środowisko, zasoby naturalne i ludzi. W rezultacie zmienili swoje ukierunkowanie głównie na proces recyklingu odpadów. W 2003 r. Kamikatsu rozpoczęło też program „Zero odpadów”, po przyjęciu rozporządzenia zakazującego toksycznych chemikaliów stosowanych w procesie spalania śmieci. Mieszkańcy Kamikatsu to poparli, tym bardziej, że uznali taki sposób również za tańszy i bardziej opłacalny. Na początku programu, Kamikatsu zaczęło od 9 kategorii odpadów, na które muszą sortować śmieci: puszki aluminiowe, puszki żelazne, tektura, papier broszurowy, odzież, wyroby drewniane, lampy neonowe i inne.

Muszą teraz sortować odpady w wielu odpowiednich pojemnikach. Jednak przed ich sortowaniem, musza też zadbać, by odpady były czyste. Zbierane odpady są potem przewożone do centrum sortowania (sortownia śmieci) i umieszczane w koszu odpowiadającym danym kategoriom. Kamikatsu ma nie tylko bardzo rygorystyczny system odpowiedzialnego gospodarowania odpadami, ale także specjalny sklep znajdujący się w ratuszu, w którym można zbierać towary używane, które nadal nadają się do użytku.

W tym miejscu ludzie mogą wkładać swoje dobre przedmioty lub ubrania, aby inni mogli z nich jeszcze skorzystać i aby dobre towary nie marnowały się na próżno. Co więcej, ubrania lub używane towary mogą być też przerabiane przez rzemieślników w rękodzieło (np. lalki lub kurtki szyte z flag festiwalowych).

Kamikatsu segregacja śmieci – co dalej?

Jako miasto wytwarzające zero odpadów, Kamikatsu które wciąż się rozwija. Miasteczko ma już nawet kolejną wizję jeszcze lepszej poprawy zarządzania odpadami. Mimo że Kamikatsu jest teraz w stanie poddać recyklingowi 81% wytwarzanych przez siebie odpadów, nadal mają ambitny plan, aby stać się miastem w 100% pozbawionym odpadów. Właśnie w 2020 r. planują osiągnąć ten swój cel. Dzięki wdrożeniu okresowego procesu recyklingu, ponownemu wykorzystaniu przedmiotów, które są jeszcze dobre, a na końcu przekształceniu odpadów w kompost – ich plan jest bardzo prawdopodobny. Od 2017 r. zaczęli też tworzyć specjalny projekt zarządzania odpadami w postaci pieluch posiadaczy dzieci. Polega on na używaniu pieluch materiałowych, zamiast trudnych do utylizacji pieluch jednorazowych.

Kamikatsu segregacja śmieci – miasta bez odpadów na całym świecie.

Okazuje się, że nie tylko japońskie miasteczko Kamikatsu, ale obecnie także wiele innych miast świata prowadzi program „Zero-Waste City”, czyli „Zero odpadów w mieście” i koniec marnotrawstwa odpadów. Te miasta to m.in. San Francisco, Flandria i Gipuzkoa. Jako jedno z dużych miast w Ameryce, z liczbą ludności 84,363 w 2017 r., San Francisco stało się pierwszym miastem w Ameryce, które uruchomiło program zerowego marnotrawstwa w 2002 r. Podobnie jak Kamitasu, San Francisco również ma swój ambitny cel, którym jest osiągnięcie 100% zero odpadów w 2020 r.

Aby osiągnąć ten cel, San Francisco wdrożyło surowe przepisy dotyczące zakazu używania plastikowych toreb i wymaga od swych obywateli odpowiedzialnego gospodarowania odpadami. Zapraszają też restauracje, hotele, właścicieli gruntów i przedsiębiorców do wspólnej pracy nad projektem. Dużo wcześniej program zerowego marnotrawstwa i właściwej gospodarki odpadami zaczęło też miasto Flandria w Belgii – od 1980 r. Od tego momentu miasto koncentruje się na recyklingu, właściwej segregacji odpadów i zapobieganiu nadmiernej ich produkcji. Obecnie już 75% odpadów z gospodarstw domowych jest tam użytkowanych w recyklingu.

Wielkim miastem, które również inspiruje program zero odpadów, jest miasto Gipuzkoa w Hiszpanii. W ciągu 5 lat miasto to osiągnęło 50% w programie redukcji odpadów, dzięki czemu miasto to jest najszybciej wdrażającym program miasta bez odpadów w Europie. W 2011 r. Gipuzkoa postawiło sobie za cel osiągnięcie 70% przy zerowej ilości odpadów na swych składowiskach. W Polsce również dążymy do podobnych celów!

Leave a Comment