Odmiany świerków ozdobnych

Rate this post

Świerk to jeden z dużych gatunków drzew iglastych należących do rodzaju Picea i rodziny Pinaceae. Występujący w klimacie umiarkowanym i borealnym na półkuli północnej. Drzewa te można rozpoznać po czworobocznych igłach i szyszkach zwisających w dół po zapyleniu. Świerki są również bardzo popularną rośliną ozdobna w naszych parkach i ogrodach. Zamierzasz posadzić w ogrodzie iglaste drzewa i krzewy ozdobne? Konieczne przeczytaj ten artykuł i poznaj najlepsze odmiany świerków ozdobnych. Sprawdź jaki mają wygląd i wymagania.

Odmiany świerków ozdobnych – rodzaj Picea.

Świerk należy do rodzaju Picea, który obejmuje około 38 do 40 gatunków wiecznie zielonych drzew iglastych z rodziny iglastych Pinaceae. Rośliny te pochodzą z umiarkowanych i zimnych regionów półkuli północnej. Trzy gatunki w Ameryce Północnej i dwa w Eurazji wchodzą w skład najdalej na północ wysuniętych borealnych lasów iglastych.

Natomiast najdalej na południe rosną na terenie Meksyku i Tajwanu. W górach zachodnich Chin i Japonii występuje największe zróżnicowanie gatunkowe rodzaju. W Polsce w naturze na dziko rośnie jedynie świerk pospolity (Picea abies). Kilka ich gatunków jest też jednak uprawianych, jako rośliny użytkowe i ozdobne, a niektóre z wykorzystaniem także jako choinki bożonarodzeniowe.

Gatunki świerków, szczególnie te hodowlane, występują też w wielu różnych odmianach. Występuje też kilka mieszańców międzygatunkowych. Ogólnie świerki dzikie i hodowlane są też bardzo ważnym źródłem drewna o szerokim zastosowaniu. To również cenne rośliny lecznicze i służące do wyrobu napojów alkoholowych, aromatów itp. Korzenie świerkowe wykorzystuje się też w plecionkarstwie.

odmiany świerków ozdobnych świerk srebrny
świerk srebrzysty

Odmiany świerków ozdobnych – opis fizyczny.

Świerki to drzewa piramidalne o pokroju trójkąta. Ich gałęzie rosną piętrowo okółkowo na pniu. Kora jest cienka i łuskowata, grubsza na pniu głównym. Każdy z liniowych, spiralnie ułożonych, przypominających igły liści jest połączony z łodygą na krótkiej zdrewniałej podstawie. Liście rosną skrętolegle i są zimozielone. Gdy taki liść odpada, jego podstawa pozostaje jak kołek na gałązce.

Świerki są jednopienne z kwiatami rozdzielnopłciowymi. Kwiaty męskie tworzą szyszkowate strobile blisko końców pędów, zwykle koloru czerwonego lub fioletowego. Kwiaty żeńskie są zaś szyszkami pionowymi z trwałymi łuskami, tworzonymi głównie w górnej części koron. Mają przy tym kształt jajowaty lub cylindryczny, a w ich wnętrzu po zapyleniu i zapłodnieniu powstają nasiona. Cechą charakterystyczną u świerków jest też fakt, że ich szyszki po zapłodnieniu charakterystycznie obwisają w dół.

Czytaj również  Piwonie

Odmiany świerków ozdobnych – najbardziej znane gatunki:

Gatunki euroazjatyckie świerków ozdobnych –

świerk pospolity (Picea abies) – odmiany:

    • odmiana Picea abies 'Acrocona’ – świerk odporny i mało wymagający. Wyróżniają go szyszki czerwonego koloru, rosnące na końcach pędów. Wolno rośnie, po 30 latach osiąga bowiem zaledwie 4-5 m wysokości. Jest przez to idealny także jako niski soliter na trawniki i rabaty oraz do małych ogrodów. Szczególną ozdobę dają też jego liczne czerwone szyszki;

    • odmiana Picea abies 'Echiniformis’ – również rośnie bardzo wolno. Tworzy ostatecznie niewielki, zaokrąglony krzew o poduszkowym pokroju. Jest przez to odpowiedni do małych ogrodów, na niskie solitery, a nawet do uprawy w pojemnikach. Dodatkowym atutem ozdobnych są jego żółtozielone igły;

    • odmiana Picea abies 'Inversa’ – ciekawa odmiana o pokroju płożącym. Można ją tez jednak szczepić na wyższym pniu i wtedy tworzy formę zwisającą. Posiada ponadto krótkie igły w kolorze zielonym. Jest wskazany głównie do nasadzeń pojedynczych, jako soliter o odmiennej, zwracającej uwagę fakturze;

    • odmiana Picea abies 'Rothenhaus’ – posiada wręcz malowniczą sylwetkę stworzoną przez zwisające wzdłuż smukłego pnia gałęzie. Dorasta do 10 m wysokości. Odmiana odpowiednia do małych i dużych ogrodów na ich tyły i na wyższe solitery;

świerk syberyjski (Picea obovata) – szybko rosnące, duże drzewo do 60 m wysokości. Ma igły krótsze niż świerk pospolity i mniejsze szyszki o zaokrąglonych łuskach. Szyszki męskie są bardzo ozdobne różowo-brązowe. Idealny na samotne solitery na tyłach ogrodu i do parków;

świerk serbski (Picea omorika) – odmiany:

    • odmiana Picea omorika 'Nana’ – wyróżnia się gęstym i mocno stożkowym pokrojem. Ma ciemnozielone drobne igły. Rośnie bardzo wolno, by po 20 latach osiągnąć zaledwie do ok. 3 m wys. Odmiana polecana do małych ogrodów, niskie klomby i na tarasy, balkony w donicach;

    • Odmiana Picea omorika 'Treblitzsch’ – ma bardzo oryginalny pokrój spłaszczonej kuli o srebrzysto zielonych igłach. Również bardzo wolno rośnie i po 10 latach osiąga zaledwie ok. 50 cm wys. Odmiana odpowiednia do ogrodów skalnych wrzosowiskowych, na niskie klomby oraz do uprawy w pojemnikach;

świerk kaukaski (Picea orientalis) – ma bardzo krótkie igły, najkrótsze ze świerków, dł. 1 cm. Szyszki są długie i jasnobrązowe, a młode są atrakcyjnie czerwono-różowe. To jeden z najbardziej cienioznośnych świerków. Dobrze znosi nasz klimat, rosnąc do 28 m wys.

Czytaj również  Jak zaprojektować ogród?

Odmiany świerków ozdobnych

Gatunki północnoamerykańskie świerków ozdobnych –

świerk Engelmanna (Picea engelmannii) – rosnie wolno i ma waska, stożkową koronę jak świerki z tajgi. Dorasta do 20–30 m. Ma cienkie i sinozielone igły. Polecany do parków i dużych ogrodów.

świerk biały zwany też kanadyjskim (Picea glauca) – odmiany:

    • odmiana Picea glauca 'Pendula’ – wyróżniają go malowniczo zwisające pędy oraz wąski, kolumnowy pokrój. Tworzy ponadto atrakcyjne, niebieskawo-zielone igły. Dorasta do wysokości do 20-35 m wys.;

    • odmiana Picea glauca ’Conica’ – odmiana często uprawiana o idealnie stożkowatej i gęstej koronie. Rośnie bardzo powoli, by po 10 latach uzyskać zaledwie 1,5 m wys. Świerk idealny na niskie rabaty, jako mały soliter i do uprawy w pojemnikach;

    • odmiana Picea glauca 'Blue Wonder’ – rośnie niski i uzyskuje ciekawy stożkowy pokrój. Atrakcyjności dodają mu także srebrzysto niebieskie igły.;

    • odmiana Picea glauca 'Alberta globe’ – tworzy rzadko spotykaną kopulastą lub kulistą koronę. Dorasta jedynie do około 1m wys.;

świerk czarny (Picea mariana) – wąskostożkowy o gęstej koronie, dorastający do ok. 20 m wys. Dolne gałęzie zwisają zwykle aż do ziemi, w której mogą się ukorzeniać. Świerk idealny do parków i dużych ogrodów. Bardzo odporny na mróz. Preferuje jednak stanowiska słoneczne, a do tego bagienne, co może stanowić problem. Można go jednak sadzić przy jeziorkach, oczkach wodnych. Ma karłową odmianę ‘Nana’;

świerk kłujący zwany też srebrnym (Picea pungens) – odmiany:

    • odmiana Picea pungens 'Blaukissen’ – odmiana karłowata o kulistym i poduszkowatym pokroju. Bardzo wolno rosnąca do 30-40 cm wys. Polecana do małych ogrodów i do uprawy w pojemnikach. Można też ją szczepić

    • odmiana Picea pungens 'Baby Blue Eyes’ – wolno rośnie i ma regularny pokrój ze srebrzysto-niebieskimi igłami. Lubi stanowiska słoneczne, a reszta wymagań tej odmiany jest niewielka;

    • odmiana Picea pungens 'Białobok’ – odmiana polska dorastająca wolno do ok. 3 m wys. Jej młode przyrosty pędów są atrakcyjnie kremowo-żółte, a potem z czasem robią się także ładnie srebrzysto-niebieskie;

świerk czerwony (Picea rubens) – ma wąską i stożkową koronę o igłach jasnozielonych do ciemnozielonych. Dorasta do 18-30 m wysokości. Uroku dodają mu czerwonobrązowe szyszki o zaokrąglonych i czasem lekko ząbkowanych łuskach. Gatunek ten jest bardzo odporny, toleruje mróz, wilgoć i zacienienie. Jest też długowieczny, żyjąc średnio ok. 250-350 lat;

Czytaj również  Lilie wodne do oczka wodnego

świerk sitkajski (Picea sitchensis) – ma stożkowy i wąski pokrój. Dorasta do ok. 60 m wys. Tworzy błyszczące i zielone od góry oraz srebrzystoszare od spodu igły. Szyszki męskie są czerwone, a żeńskie są jasnozielone. To najszybciej rosnący gatunek świerka – przez rok przyrasta nawet na 1 m długości. Może też rosnąć na niemal każdej glebie;

świerk Brewera (Picea breweriana) – wyróżniają go długie, smukłe i malowniczo zwisające gałęzie z ciemnozielonymi igłami. W Polsce rośnie jedynie do 4-5 m wys. Polecany jako wyeksponowany soliter.

Azjatyckie odmiany świerków ozdobnych –

świerk himalajski (Picea smithiana) – ma wąską, stożkowatą i poszarpaną z wiekiem koronę z ciemnozielonymi i matowymi igłami. Dorasta do ok. 60 m wys. Szyszki mają dł. do 20 cm i gładko obrzeżone łuski. Początkowo są one jasnozielone, a potem brązowieją. Drzewo idealne do parków i dużych ogrodów;

świerk likiangeński (Picea likiangensis) – duże drzewo rosnące do ok. 50 m wys.w naturze, w Polsce jednak znacznie mniej. Jego pnie pokrywa szara lub szarobrązowa kora, która na młodych pędach jest jasnożółta. Korona jest rzadko ugałęziona i szeroko stożkowata. Igły rosną gęsto, ą też krótkie i cienkie, ciemno- lub niebieskawozielone. Szyszki są nieduże, ale za to bardzo dekoracyjnie zabarwione na czerwono lub ciemnofioletowo. Świerk ten preferuje stanowiska słoneczne oraz glebę żyzną, umiarkowanie wilgotną i przepuszczalną. Toleruje też słabsze gleby, byle nie były zbyt luźne i suche. Jest polecany do parków i dużych ogrodów. To rzadki i mało znany gatunek.

świerk Wilsona (Picea wilsonii) – ma pokrój podobny do świerka pospolitego i ciemnozielone igły. Szybko wchodzi w okres wegetacji i dorasta u nas do ok. 6-18 m. Bardzo źle znosi przymrozki dlatego jest polecany tylko do najcieplejszych miejsc w Polsce. Dopiero kilkuletnie i starsze okazy stają się bardziej odporne na mróz. Gałęzie boczne u starszych okazów bardzo ładnie się przewieszają w dół.