Ginura pomarańczowa

3.7/5 - (3 votes)

Ginura pomarańczowa to bez wątpienia jedna z najciekawszych i budzących największe zainteresowanie roślin doniczkowych. Powodów takiego stanu rzeczy jest wiele, a jednym z nich z całą pewnością są niezbyt wygórowane wymagania uprawowe.

Ginura pomarańczowa charakterystyka rośliny

Ginura pomarańczowa, to jedna z potocznych nazw rośliny gynura aurantiaca. Ta średniej wielkości roślina doniczkowa przywędrowała o nas z południa Azji, gdzie w naturalnym środowisku przyjmuje wygląd niewielkiego krzewu. Jej znakiem charakterystycznym i jednocześnie największą ozdobą, nie są kwiatostany, a duże, ząbkowane liście. Na początkowym etapie rozwoju, liście mają fioletowe zabarwienie, co czyni je niezwykle atrakcyjnymi. W miarę upływu czasu, liście zmieniają kolor na intensywny zielony. Charakterystyczną cechą liści jest ich ząbkowanie. Dorosły liść może mieć długość do 15 cm i kształtem przypominać liście pokrzywy. Roślina charakteryzuje się skrętoległym ulistnieniem, na długich ogonkach. Cała roślina, pokryta jest drobnym meszkiem w kolorze liści.

Ginura pomarańczowa uprawiana w doniczkach dorasta zazwyczaj 45-50 cm. Właśnie takiej wielkości rośliny prezentują się najbardziej atrakcyjnie. Łodyga jest silna i mocno rozgałęziona, dzięki czemu roślina wygląda solidnie i efektownie. Ginura zakwita w drugim roku od posadzenia, w okresie od wiosny do końca lata. W tym czasie pojawiają się zebrane w koszyczki kwiatostany, których barwa zbliżona jest do pomarańczowego. Jednak kwiatostany nie są pożądanym elementem dekoracyjnym, a na dodatek, po osiągnięciu dojrzałości, powodują obumieranie liści. Mając to na uwadze, powinno się usuwać kwiatostany, by zapewnić roślinie optymalne warunki do rozwoju. Dodatkowym powodem ku temu, jest dość nieprzyjemny zapach, wydzielany przez kwiatostany ginury.

ginura pomarańczowa kwiat doniczkowy

Ginura – wymagania

Jeśli chodzi o wymagania, ginura pomarańczowa nie należy do roślin, które stwarzałyby wiele problemów. Miłośnicy roślin doniczkowych na całym świecie doceniają fakt, że zarówno pod względem podlewania, nawożenia, jak i rozsadzania, ginura jest łatwa w uprawie. Obok pięknych liści, to właśnie niezbyt skomplikowane wymogi zapewniają popularność tej rośliny w wielu rejonach świata.
Mamy dwa sposoby na uzyskanie dużej i pięknej ginury w naszym domu. Pierwszym z nich jest rozmnażanie, drugim – kupno gotowej sadzonki w sklepie ogrodniczym. Druga opcja wydaje się znacznie wygodniejsza. Jak przygotować odpowiednie stanowisko dla ginury pomarańczowej? Należy wiedzieć, że tak jak większość tropikalnych roślin, również ginura uwielbi słońce i ciepło, jednak nie można ustawiać jej w miejscu z bezpośrednim dostępem promieni słonecznych. Szczególnie latem, trzeba zadbać o to, by stanowisko było nasłonecznione, ale nie znajdowało się w pełnym słońcu. Na zimę, możemy przenieść naszą ginurę nawet na okno ustawione od południa – wtedy będzie nam za to wdzięczna. Jednak latem, kontakt z ostrym słońcem może skutkować szybkim przesuszaniem rośliny, w efekcie czego liście tracą swoją intensywną barwę, nie rosną i stają się poplamione.

Czytaj również  Kliwia cynobrowa

Sadzonka, którą kupimy w sklepie, wymaga przesadzenia. Ginura pomarańczowa lubi typowe, lecz nieco bardziej kwaśne podłoże. Aby jej takie zapewnić, powinniśmy dodać do tradycyjnej ziemi kwiatowej nieco przekwaszonego torfu. W trosce o zdrowie i piękny wygląd, trzeba także zadbać o regularne nawadnianie. Dotyczy to wszystkich roślin, które wywodzą się z tropików, nic więc dziwnego, że odpowiedniej ilości wody potrzebuje też ginura.

Podlewanie ginury

Podlewanie w okresie wiosenno-letnim powinno być intensywne, często nawet dwa razy w tygodniu. Trzeba pamiętać, ze ginura kwiatginura pielęgnacja lubi mieć przez cały czas wilgotne, lecz niezbyt mokre podłoże. Najlepiej regularnie kontrolować suchość ziemi w doniczce. Po zakończeniu okresu wegetacyjnego, nadal podlewamy naszą ginurę, jednak zabieg ten wykonujemy znacznie rzadziej. Czasem wystarczy raz na dwa tygodnie, czasem częściej, lecz również obowiązkowe będzie sprawdzenie suchości ziemi. Do podlewania najlepiej używać wody przegotowanej i odstanej, w celu zapewnienia odpowiednio kwaśnego podłoża.

Podlewając ginurę, należy zachować szczególną ostrożność gdyż wszelkiego rodzaju osad bardzo ciężko usunąć z liści, czego efektem mogą stać się niechciane i nieestetyczne plamy lub zacieki. Ginura pomarańczowa wymaga też regularnego zasilania nawozem. Należy wybrać jeden z uniwersalnych nawozów kwiatowych o zrównoważonym składzie. Należy jednak zmniejszyć dawkę o połowę, rozcieńczając dodatkowo nawóz z w wodzie W okresie letnim nawozimy roślinę średnio raz w tygodniu. Zimą nadal zasilamy roślinę, lecz znacznie rzadziej i w jeszcze mniejszym stężeniu. Regularne nawożenie związane jest z faktem, że ginura pomarańczowa rośnie przez cały rok.

ginura roślina doniczkowa

Ginura pomarańczowa rozmnażanie

Wiosna, to czas, kiedy można pobrać sadzonki z wierzchołka rośliny, by rozpocząć rozmnażanie. Ginura to roślina, która rozmnaża się poprzez ukorzenianie sadzonek w wodzie lub mieszaninie torfu z perlitem w stosunku 1:1. Cechą charakterystyczną ginury jest fakt, że roślina rozmnaża się dość łatwo, dzięki czemu możemy cieszyć się silnymi i dobrze ukorzenionymi sadzonkami. Kiedy należy przesadzić sadzonki do doniczek? Optymalny moment to czas kiedy nowa roślina wypuści pierwsze liście. Najlepiej wybrać doniczkę o średnicy ok. 15 cm, wsadzając do niej kilka sztuk sadzonki. Należy w tym miejscu dodać, że ginura pomarańczowa najefektowniej prezentuje się w doniczkach wiszących, tworząc piękne i niezwykle widowiskowe kompozycje. Jeśli ukorzenialiśmy sadzonki w wodzie, po przesadzeniu do doniczki należy zwiększyć wilgotność powietrza w pierwszych dniach. Dobrym pomysłem będzie zraszanie powietrza w miejscu ustawienia doniczek.

Czytaj również  Oplątwa brodaczkowa

Mimo swojego tropikalnego charakteru i zamiłowania do ciepłych temperatur, ginura pomarańczowa dobrze radzi sobie w zróżnicowanym klimacie, dzięki czemu jest uprawiana w wielu regonach świata. Jej charakterystyczne, barwne liście są jej największym atutem, podobnie jak niezbyt wygórowane wymagania uprawowe. Powodują one, że nawet ci, którzy nie mają zbyt wiele czasu lub doświadczenia, mogą cieszyć się pięknem tej niezwykle atrakcyjnej rośliny.