Choroby pomidorów

4.9/5 - (54 votes)

Pomidory to ulubione i obowiązkowe warzywa. Ich uprawa uchodzi za dość łatwą. Niestety jednak łatwo możemy stracić plony z powodu chorób warzywnych. Co więc może zagrażać pomidorom i na co szczególnie należy zwrócić uwagę? Masz działkę lub ogródek i uprawiasz warzywa, więc konieczne przeczytaj wszystko na temat uprawy pomidorów. Jeszcze dziś sprawdź – choroby pomidorów: charakterystyka i zwalczanie.

Choroby pomidorów – zaraza ziemniaczana.

Zaraza ziemniaka to jedna z najczęstszych i najgroźniejszych chorób ziemniaków oraz pomidorów. Wywołuje ją mikroskopijny grzyb Phytophthora infestans. Jest szczególnie szkodliwa podczas chłodnej i deszczowej pogody, zarówno w uprawach polowych i pod osłonami. Grzyb może wpływać na wszystkie części roślin. Najpierw pojawiają się duże, nieregularne i wodniste plamy na brzegach i czubkach liści. Całkowita defoliacja (brązowienie i wysychanie liści oraz łodyg) następuje potem zwykle w ciągu 14 dni od wystąpienia pierwszych objawów. Na uszkodzonej dolnej powierzchni liści może też pojawiać się biała pleśń (szczególnie jesienią).

Na owocach pojawiają się z kolei brunatne plamy, sięgające także w głąb. Porażone owoce nie dojrzewają, gniją i opadają. Zarodniki grzybów przenosi deszcz i wiatr. Chorobie tej sprzyja więc pogoda chłodna i deszczowa. Zapobieganie i leczenie jest trudne. Zainfekowane rośliny trzeba wyciąć i zniszczyć. Aby zmniejszyć nasilenie choroby, corocznie można też badać glebę i stosować płodozmian. Zaleca się też utrzymywać liście w suchości i sadzić rośliny w odległości od siebie.

Domowym sposobem można sprawdzić działanie oprysku z wywaru z pokrzyw i/lub skrzypu polnego. Przy uprawie warto też posadzić ograniczające choroby lawendy i szałwie lekarskie. Ich eteryczne olejki działają leczniczo i zapobiegawczo. Jeśli choroba jest ciężka, wymaga użycia fungicydu – np. Amistar 250 SC, Cabrio Duo 112 EC oraz Acrobat MZ 69 WG. Dobry jest też Signum 33 WG, Polyram 70 WG oraz Revus 250 SC. Można też użyć fungicyd miedziowy Miedzian 50 WP.

Choroby pomidorów – zgorzel podstawy łodygi i brunatna zgnilizna owoców pomidora.

Obok zarazy ziemianka, to najgroźniejsza choroba pomidorów. Wywołuje ją grzyb Didymella lycopersic. Infekuje on glebę, w której zimuje i poraża potem pomidory w kolejnych sezonach. Atakuje łodygi i wywołuje gnicie owoców. Ostatecznie zniszczeniu ulegają całe rośliny. Objawy choroby pojawiają jednak stosunkowo późno.

Czytaj również  Śmietka cebulanka

Zwykle dopiero po paru tygodniach od posadzenia sadzonek, lub przed samym zbiorem owoców. Ponieważ uszkodzeniu ulega najpierw podstawa łodygi, całe rośliny więdną i obumierają. Atak grzybów można poznać po brunatnych plamach gnilnych pojawiających się tuż nad ziemią na łodydze. Plamy te tworzą charakterystyczne pierścieniowe obrączki. Z kolei na owocach wokół szypułki pojawiają się ciemnobrunatne gnilne plamy, które się szybko zapadają.

Często na plamy wychodzi też pleśń w postaci drobnych, czarnych kuleczek. Zwalczanie tej choroby jest trudne i należy przede wszystkim jej zapobiegać. Nasiona do siewu należy więc zaprawiać i robić 3-4 letnie przerwy w uprawie w jednym stanowisku. Porażone pomidory trzeba usunąć z całą bryłą korzeniową i najlepiej spalić. Stosuje się też naprzemiennie fungicydy Curzate Cu 49,5 WP oraz Gwarant 500 SC lub Miedzian 50 WP.

Choroby pomidorów – alternarioza pomidora.

Choroba zwana też zarazą wczesną liści lub suchą plamistością liści. Jest wywoływana przez grzyby Alternaria solani oraz A. tomatophila. Pojawia się w postaci małych brązowych zmian, głównie na starszych liściach. Plamy się potem powiększają, a na ich środku pojawiają się koncentryczne pierścienie przypominające oko byka. Tkanka otaczająca plamki może zmienić kolor na żółty. Przy wysokiej temp. i wilgotności, większość liści ginie. Uszkodzenia na łodygach są podobne do tych na liściach i czasem występują też w pobliżu linii gleby (zgnilizna kołnierzykowa).

Uszkodzenia atakują też owoce, osiągając znaczne rozmiary. Na powierzchni plam na owocach pojawia się nalot grzybni. Zainfekowane owoce gniją i opadają. Choroba atakuje przede wszystkim uprawy gruntowe, w ciepłe i deszczowe lata. Grzyb przeżywa na zakażonych szczątkach w glebie, nasionach, samosiejkach pomidora i innych psiankowatych żywicielach (np. ziemniak, bakłażan). Zapobiegawczo i leczniczo należy więc używać wspomnianego płodozmianu i odpornych tolerancyjnych odmian pomidorów.

Nie należy też zwilżać krzewów pomidorów wodą do nawadniania. Najlepiej za to utrzymywać energiczny wzrost roślin. Zainfekowane rośliny trzeba wyciąć i zniszczyć. Aby zmniejszyć zagrożenie, corocznie zaleca się też badać glebę, stosować płodozmian i dbać o dobry poziom potasu. Nie należy uprawiać pomidorów szczególnie przy ziemniakach. Jeśli choroba jest ciężka, trzeba jednak stosować fungicydy. Dobry jest Biosept Active 33 SL, Mankozeb oraz fungicydy chlorotalonilowe czy miedziowe.

Czytaj również  Choroby roślin balkonowych
choroby pomidorów zaraza ziemniaczana
zaraza ziemniaczana na pomidorach

Choroby pomidorów – szara pleśń pomidorów.

Choroba ta jest wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea. Jest zagrożeniem szczególnie w uprawie zimowo-wiosennej i jesiennej pod osłonami. Chorobie sprzyja temp. 14-15°C i wysoka wilgotność (97-98%). Objawy pojawiają się na wszystkich częściach nadziemnych pomidorów. Są to powiększające się, szarozielone lub żółte plamy na liściach. Porażone liście szybko zamierają i opadają.

Plamy na łodygach są z kolei szare lub brązowe i duże. Natomiast plamy na owocach są też dodatkowo wodniste i miękkie. Wszędzie na porażonych miejscach pojawia się też szary nalot pleśniowego grzyba Botrytis cinerea. Zwalczająco i zapobiegawczo trzeba trzymać niską wilgotnośc powietrza pod osłonami. Wskazane są opryski chemicznymi fungicydami np. Amistar Opti 480 SC, Signum 33 WG lub Switch 62,5 WG.

Inne podobne grzybowe choroby pomidorów

to np. plamistość liści wywoływana grzybem Septoria lycopersici. Podobną chorobą jest plamistość grzybowa Xanthomonas vesicatoria, pleśń liściowa Passalora fulva, zgnilizna owoców Phytophthora parasitica, antraknoza owoców Colletotrichum coccoides. Jest ponadto choroba grzybowa Fusarium oxysporum oraz grzybice pleśniowe z rodzaju Pythium i Rhizoctonia, powodujące gnicie sadzonek pomidorów.

Choroby pomidorów – rak bakteryjny pomidora.

Najgroźniejsza bakteryjna choroba pomidorów i tzw. choroba kwarantannowa. Powoduje ją bakteria Corynebacterium michiganense. Atakuje uprawy gruntowe, jak i pod osłonami. Główne objawy to więdnięcie i zamieranie liści, na których pojawiają się brunatne plamy. Na łodygach pojawiają się brunatne smugi, pęknięcia i śluzowate wycieki.

Z kolei na owocach występują ciemne plamy o kształcie tzw. „ptasiego oczka”. Na koniec owoce gniją i opadają. Zwalczanie choroby jest trudne. Zapobiegawczo zaleca się odkażać i zaprawiać nasiona. Odkażać trzeba też narzędzia ogrodnicze. Chore rośliny trzeba usunąć i spalić. Stosuje się też opryski Kocide 2000 35 WG. Po wystąpieniu choroby, przez kolejne 4 lata w miejscu tym nie wolno uprawiać roślin z rodziny psiankowatych.

Choroby pomidorów – więdnięcie bakteryjne / południowa zaraza bakteryjna.

Poważna choroba wywoływana przez bakterię Ralstonia solanacearum (dawniej Pseudomonas solanacearum). W Polsce wykryto ją w 2014 r. Bakteria długo przeżywa w glebie. Wnika do korzeni przez rany wynikłe z przesadzania, uprawy, lub objedzenia przez owady. Rozwojowi choroby sprzyjają wysokie temperatury i wilgoć. Bakterie szybko namnażają się w tkankach przewodzących wodę, zatykając je szlamem. Powoduje to więdnięcie łodyg, gdy liście pozostają jeszcze zielone.

Czytaj również  Szkodnik niszczący meble

Zainfekowana łodyga przecięta w poprzek wygląda brązowo i martwo. Zwalczanie pomidorów uprawianych w porażonej glebie jest trudne. Płodozmian z roślinami niewrażliwymi (kukurydza, fasola, kapusta) przez co najmniej 3 lata daje pewną kontrolę. Nie należy używać bakłażana, ziemniaków czy słonecznika. Najlepiej od razu usunąć i zniszczyć zainfekowane rośliny. Sadzić trzeba tylko odporne rośliny certyfikowane.

Inne podobne bakteryjne choroby pomidorów to np. martwica pestek/rdzeni pomidorów. Jest wywoływana przez wiele glebowych gatunków bakterii z rodzaju Pseudomonas oraz bakterie Pectobacterium carotovorum.

Wirusowe choroby pomidorów

to np. plamiste więdnięcie pomidorów (TSWV). Choroba ta jest przenoszona przez malutkie owady wciornastki. Żerując, przenoszą one wirusa TSWV z zakażonych chwastów lub roślin ozdobnych, na pomidory. Choroba atakuje całe części roślin, które mogą więdnąć i obumrzeć. Jeśli przeżyją, mają kiepskie, niedojrzewające owoce. Są już jednak odmiany pomidorów odporne na TSWV. Inną znaną chorobą wirusową jest wirus żółtej kędzierzawki liści pomidora (TYLCV).

Choroba ta jest przenoszona przez szkodliwe owady mączliki i atakuje również paprykę. Są też inne wirusy, powodujące różne objawy infekcji na pomidorach. Zwykle są to różne plamy na liściach, łodygach czy owocach (np. wirus mozaiki tytoniu TMV). Zwalczanie ich jest bardzo trudne i najlepiej stosować odmiany pomidorów odporne na wirusy. Zainfekowane rośliny trzeba niszczyć. Należy też usuwać lokalne chwasty, jako potencjalny rezerwuar wirusów.

Inne choroby pomidorów.

Pomidory mogą też atakować różnego typu nicienie glebowe oraz zgnilizna końcowa kwitnienia, jako schorzenie fizjologiczne. Groźne są ponadto możliwe oparzenie słoneczne, nadmiar azotu, czy urazy herbicydowe z powodu złego rozcieńczenia do oprysku.