Powojniki najpopularniejsza grupa pnączy

Rate this post

Zieleń w domu i wkoło domu to niezwykle ważna i obowiązkowa sprawa. Wielkiej urody dodają przy tym rośliny pnące i kwitnące. Nic dziwnego, że powojniki najpopularniejsza grupa pnączy mają tak wiele różnokolorowych odmian. Dlatego, jeśli masz w domu ogród lub taras, kup do ich ozdoby powojniki, czyli klematisy (rodzaj Clematis). Jeszcze dziś sprawdź powojniki najpopularniejsza grupa pnączy.

Powojniki najpopularniejsza grupa pnączy, należą do jednej grupy systematycznej

Pnącza klematisów stanowią bowiem rodzaj Clematis, należący do rodziny jaskrowate (Ranuncolaceae) oraz rzędu jaskrowce (łac. Ranunculales), a dalej do klasy okrytonasienne/okrytozalążkowe (Magnoliophyta syn. Angiospermae) i kladów roślin nasiennych naczyniowych. Klasyfikacja botaniczna powojników (rodzaj Clematis) opiera się na cechach morfologicznych tych roślin, czyli: na kształcie kwiatu (czy jest w kształcie dzwonu, rurkowatego, kubkowego lub płatkowego), układzie kwiatostanów i na tym, czy nowe kwiaty wyrastają corocznie wyłącznie na gałęziach obecnych, czy też na ubiegłorocznych. U różnych gatunków klematisów jest też odmienny kształt liści, który jest prosty lub złożony (są złożone z 3 listków, podwójnie 3-listkowe lub nieparzystopierzaste). Liście są przy tym ułożone na łodydze naprzeciwlegle, zimozielone lub opadające na zimę.

Ze wszystkich odpornych na mróz pnączy kwiatowych, obficie i różnokolorowo kwitnące powojniki, czyli klematisy są jednymi z najatrakcyjniejszych.

Powojniki botaniczne zawierają w sumie około 250 gatunków, które generalnie są najczęściej drobnokwiatowe i w kolorach kwiatów białych lub kremowych (np. Flammula paniculata), niebiesko-fioletowych (grupa Viticella), albo żółtych (np. Tangutica, Orientalis). Raczej liczniejsze są natomiast odmiany hybrydowe o różnych głównych cechach wzrostu i pokroju. A także o zmiennych kolorach, kształtach i wielkościach kwiatów. Istnieją na przykład gatunki klematisów pnących, które jednak są bardziej krzaczaste niż wspinające. Te odmiany i gatunki można więc wykorzystywać na przykład w mieszanych donicach. A także jako rośliny okrywowe lub uprawiane do lekkiego wspinania na różnego rodzaju krzewach. Wszystkie powojniki są przy tym roślinami wieloletnimi. Wiec zadbane będą służyć nawet przez wiele lat. Powojniki na zimę jednak zrzucają liście, a ich naziemne pędy zamierają w całości lub częściowo. Jeśli są to gatunki i odmiany, u których zamierają one całkowicie. Wtedy nowe pędy wyrastają zawsze wiosną, odbijając od ziemi z podstawy.

Czytaj również  Czermień błotna (Calla palustris)
autor susannp4

Powojniki najpopularniejsza grupa pnączy – podział według cech użytkowych

W zależności od możliwych zastosowań, powojniki można podzielić na:

wczesnozielone gatunki zimozielone, takie jak np. Clematis armandii, są to pnącza o dużych kwiatostanach z gronami małych, za to bardzo mocno pachnących kwiatów i gatunek Clematis cirrhosis, mający dzwonkowate i kremowe w kolorze kwiaty, dodatkowo nakrapiane w kolorach czerwonawo-brązowych. Rośliny te preferują miejsca osłonięte od wiatru i cieplejsze;

wczesne wielkokwiatowe powojniki z gatunków np. Clematis alpina i Clematis macropetala, pochodzących z Europy i Azji. Klematisy te mają piękne pochylające się kwiaty w kształcie dzwonu, nietypowe dla tej grupy pnączy (alpejskie kwiaty proste, półpełne kwiaty macropetala). Ogólnie są to rośliny bardzo odporne na niekorzystne warunki środowiskowo-pogodowe;

wczesne wielkokwiatowe powojniki z gat. np. Clematis montana, pochodzące z Himalajów. Pnącza te są odpowiednie przede wszystkim do pokrywania dużych obszarów gruntu (jako rośliny okrywowe) oraz do uprawy na starych pniach drzew (jako słabiej wspinające się pnącza, które dzięki temu nie przyduszą drzew). Klematisy te mają małe kwiaty w różnych odcieniach bieli lub różu;

duże hybrydy jednokwiatowe w kolorach od białego do niebieskiego, różowego i fioletowego, nadające się do uprawy głównie jako pnącza na krzewach i drzewach. Idealne odmiany do ożywienia każdego ogrodu;

hybrydy o podwójnych i półpełnych kwiatach,

wyróżniające się tym, że często mają zielone działki kielicha na zewnątrz. Zalicza się tu odmiany takie jak np. ‘Belle of Woking’ i ‘Księżna Edimburga’. Niektóre odmiany klematisów z tej grupy wytwarzają też proste, półpełne i podwójne kwiaty w tym samym czasie. Ogólnie hybrydy te nadają się do uprawy jako pnącza na krzewach, wysokich różach, drzewach iglastych i do sadzenia w pojemnikach (np. na taras, balkon);

autor matthiasboeckel

wielkokwiatowe hybrydy, takie jak np. powojnik z odmiany ‘Etoile de Malicorne’ oraz ‘Henryi’. Hybrydy te kwitną w połowie sezonu, od lata do jesieni i są idealne do uprawy szczególnie na małych drzewach, gdzie mogą się swobodnie pnąco rozprzestrzeniać;

Czytaj również  Kwiaty doniczkowe cieniolubne do ogrodu

gatunki z grupy Viticella, łączące w sobie odmiany od średnich do dużych z zakresu późnego kwitnienia, czyli takich, które kwitną na nowowyrośniętych pędach. Niektóre z tych gatunków mają kwiaty pół-kiwające, a inne mają małe lub średnie kwiaty w jasnych kolorach. Gatunki Viticella nie cierpią też na więdnięcie powojników;

gatunki kwitnące od połowy lata na pędach obecnego sezonu. Zwykle są to odmiany wielkokwiatowe z grup: Flammula, Tangutica oraz Paniculata;

gatunki zielne z grup Integrifolia oraz Recta, idealne do stosowania na mieszanych obrzeżach lub uprawiane na innych krzewach.

Klematisy – preferencje i warunki uprawy

Powojniki najpopularniejsza grupa pnączy, są przydatne nie tylko do pokrywania (obrastania) specjalnie montowanych w ogrodach, przy domach, na alejach łuków, pergoli, czy ogrodzeń. Są też szczególnie cenne ze względu na ich wielką zdolność do wzrostu i wegetacji wraz z innymi roślinami, których używają wtedy jako podpór i na których wspinają się poprzez zahaczanie o nie swoimi ogonkami liściowymi oraz oplatanie ich pędami.

Wszystkie powojniki, czyli klematisy (Clematis) lubią przy tym mieć korzenie w cieniu. W chłodnej i wilgotnej glebie, a część powietrzną w lekkiej pozycji, w słońcu lub półcieniu. Niektóre hybrydy wielkokwiatowe, w tym głównie ciemne odmiany, w naszym klimacie najlepiej rosną jednak w zacienionych miejscach. Na szczególnie słonecznych terenach i miejscach, wskazane jest natomiast przykrycie podstawy tych roślin liśćmi, trocinami, kamieniami czy płytkami, lub też obsadzenie ich bylinami czy krzewami karłowatymi.

Powojniki nie są szczególnie wymagającymi roślinami. Pamiętajmy, że we wczesnych latach swego wzrostu preferują nawożenie substancjami organicznymi oraz nawozami bogatymi w azot i potas. Nie można, więc im wtedy tego odmawiać. Ponadto, podczas sadzenia dobrze jest też zakopać podstawę rośliny na kilka centymetrów poniżej poziomu gleby, używając do tego celu dobrej jakości mieszanki doniczkowej i materii organicznej. Na koniec trzeba ją dobrze podlać wodą. Upewniając się, że woda osiągnie nawet najgłębsze korzenie klematisów. Uwaga jednak bowiem pnącza te nie znoszą też nadmiernego przelewania.

Czytaj również  Jak dobierać rośliny do ogrodu?
autor cocoparisienne

Powojniki najpopularniejsza grupa pnączy – choroby i szkodniki

W odniesieniu do problemów zdrowotnych powojników (Clematis), głównymi ich chorobami są przede wszystkim naloty pleśniowe grzybowe, w tym mączniak prawdziwy, uwiąd powojnika czy inne podobne. Aby zapobiec mączniakowi, uwiądowi i innym pleśniom. W razie jakichkolwiek oznak chorobowych, pnącza te powinny być spryskiwane odpowiednimi środkami ochrony roślin i nieprzelewane, by nie robić zbyt wiele wilgoci w otoczeniu. Uwaga jednak ponieważ pleśniom tym sprzyja również jednoczesna zbytnia suchość podłoża, w którym rosną klematisy.

Jeśli są to klematisy uprawiane na balkonach i tarasach w donicach. Również trzeba utrzymywać je bez nadmiernej wilgoci w otoczeniu, a w razie potrzeby, wnosić do dobrze wentylowanych pomieszczeń. Aby dobrze kontrolować i chronić powojniki przed pleśniami oraz mączniakami. Dostępne są też obecnie preparaty na zabiegi oparte na siarce lub nowoczesne systemowe środki przeciwgrzybicze. Zaatakowane pędy i liście, również te suche. Należy pousuwać i spalić, by nie zarażały wtórnie roślin. Pleśnie atakują głównie odmiany o dużych kwiatach. Gdy rośliny są jeszcze młode (szczególnie młode, miękkie jeszcze pędy) iw okresie największego wzrostu.

Cała roślina lub jej porażona część szybko wtedy więdnie i wysycha. Usuwanie dotkniętych chorobą części roślin jest, więc nieodzowne. Głównymi szkodnikami owadzimi powojników są natomiast mszyce, które można jednak skutecznie kontrolować za pomocą odpowiednich środków owadobójczych. Mszyce również atakują głównie młode pędy i liście, łatwo, więc je znaleźć i zdiagnozować przyczynę choroby. Trzeci czynnik zagrożenia dla klematisów to ślimaki, zarówno te muszlowe (np. ślimak ogrodowy, gajowy czy zaroślowy), jak i bezmuszlowe (np. pomrowy). Przeciwko ślimakom na rynku polskim dostępnych jest wiele preparatów. Można też jednak w bardziej ekologiczny sposób po prostu codziennie je zbierać i wypuszczać z dala od posesji.