Zwykle do domu podobnie jak do ogrodu szukamy roślin pięknie kwitnących. Powinniśmy jednak zwrócić też uwagę na rośliny atrakcyjne ze względu na swoje ulistnienie. Ich kwiaty są zwykle małe i nie rzucające się w oczy. Za to liście swą kolorystyką czy ornamentem i fakturą nierzadko budzą nawet wielki zachwyt. Szukasz roślin domowych o bardzo atrakcyjnym ubarwieniu liści. Więc przeczytaj co to za roślina Maranta leuconeura 'Fascinator Tricolor’. Jeszcze dziś sprawdź jej wymagania.
Maranta leuconeura 'Fascinator Tricolor’ – stanowisko systematyczne i pochodzenie.
Maranta leuconeura 'Fascinator Tricolor’ należy do rodzaju Maranta (łac. Maranta), rodziny marantowate (łac. Marantaceae), rzędu imbirowce (łac. Zingiberales), okrytonasienne czyli okrytozalążkowe (Magnoliophyta syn. Angiospermae) oraz roślin naczyniowych nasiennych komelinowych. Nazwa rodzaju Maranta została nadana tym roślinom dla upamiętnienia pewnego w XVI-wiecznego weneckiego botanika i lekarza Bartolomea Maranti.
Maranty to wiecznie zielone rośliny, które jako rodzaj obejmują tylko 32 gatunki. Wszystkie te gatunki w naturze można spotkać w Ameryce Środkowej i Południowej – od południowego Meksyku po północną Argentynę. Dziko rosnące Maranty można też spotkać w Indiach Zachodnich. Ze względu na bardzo atrakcyjne liście maranty hoduje się jednak na całym świecie jako popularne kwiaty doniczkowe. Jednym z najbardziej znanych i lubianych jest właśnie omawiany tu gatunek Maranta leuconeura odmiany 'Fascinator Tricolor’.
Maranta wygląd, budowa morfologiczna.
Rodzaj Maranta obejmuje nisko rosnące rośliny pochodzące jak wyżej napisano z amerykańskich tropików. Potocznie maranty często nazywa się roślinami modlitewnymi. Nazwa ta wzięła się z faktu, że liście marant pozostają poziome w ciągu dnia. A następnie składają się pionowo wieczorem. Wygląda zupełnie tak jak gdyby składały się niczym ręce do modlitwy. Gatunek Maranta leuconeura ma przy tym jedne z najbardziej uderzająco pięknych, dekoracyjnych liści w całym królestwie roślin (łac. Archaeplastida, dawniej: Vegetabilia, Plantae, Plastida).
Maranty to również rośliny wieloletnie zimozielone. Popularna omawiana tu odmiana trójkolorowa ’Fascinator Tricolor’ ma ciemnozielone, aksamitne liście z żółto-seledynowymi plamami w połowie, wzdłuż nerwu głównego. Nerwy boczne są wygięte i czerwono wybarwione sięgając brzegów liści. Liście są długie na ok. 15 cm.
Dobrze utrzymana Maranta powinna mieć pełne liście wyrastające z krótkiej środkowej łodygi i opadające. Maratny są dość powszechne jako rośliny doniczkowe, choć niekoniecznie są łatwe w hodowli w długim okresie czasu. Ich łodygi wraz z liśćmi dorastają do 30-35 cm wysokości. Kwiaty Maranty są z kolei małe i niepozorne koloru białego.
Maranta leuconeura Fascinator Tricolor – uprawa.
Maranty to nisko rosnące, rozłożyste rośliny. Co czyni je idealnymi niskimi roślinami na parapet czy do zawieszenia. W uprawie potrzebują dużo nawozu. Osobniki utrzymywane w warunkach zbyt chłodnych lub zbyt mokrych i za suchych. Mogą tracić liście lub cierpieć z powodu infekcji grzybiczych, które z czasem powodują śmierć całej rośliny, z powodu zgnilizny korzeni lub zamierania części nadziemnej. Rośliny które są narażone na zbyt dużo słońca, prawdopodobnie rozwiną też brzydkie brązowe plamy na liściach.
Maranta leuconeura 'Fascinator Tricolor’ – stanowisko.
Maranty preferują normalne domowe temperatury od 15 do 28C. Niższe temperatury mogą uszkodzić liście. Ekspozycja na pełne słońce nie jest dobra. Maranty wymagają stanowiska jasnego z pośrednim światłem słonecznym. Można więc zawiesić je w doniczkach lub ustawić w pobliżu okna. Gdzie będzie padać pośrednie światło słoneczne. Można też postawić je na parapecie północnym lub płn.-wch. i płn.-zach.
Natomiast bezpośrednie działanie promieni słonecznych przypali liście lub rozwiną się na nich brzydkie plamy i zaniknie intensywność atrakcyjnych kolorów na liściach. Maranta jest również ogólnie tolerancyjna w obszarze o słabym świetle. Zimą przechodzi w stan uśpienia, a czasem nawet całkowicie obumiera. Wystarczy jednak przenieść je na zimę do jasnego światła, aby utrzymać ich wzrost i atrakcyjne liście również o tej porze roku.
Podłoże dla rośliny doniczkowej Maranty
Maranty wolą kwaśną glebę, bogatą w składniki odżywcze i dobrze przepuszczalną. Zaleca się więc dla nich mieszankę doniczkową na bazie torfu o pH od 5,5 do 6,0. Można też zmieszać razem dwie części torfu – jedną część gleby gliniastej i jedną część perlitu lub gruboziarnistego piasku. Najlepiej jest kupić czystą i opakowaną ziemię gotową do kwiatów doniczkowych. Będziemy mieli pewność, że jest ona dobrze skomponowana oraz wolna od pasożytów, chorób i nasion chwastów.
Można przy tym użyć nawet zwykłą ziemię uniwersalną doniczkową, ale pod warunkiem, że jest ona dobrze przepuszczalna. Jeśli chcemy używać glebę, która nie jest dobrze przepuszczalna – dodajmy do niej perlit lub gruboziarnisty piasek. Aby jeszcze lepiej poprawić drenaż. Dodajmy też żwir lub grys na dno doniczki. Upewnijmy się też, że doniczka ma drożny otwór odpływowy.
Maranta leuconeura Fascinator Tricolor podlewanie
W czasie sezonu wegetacyjnego trzeba często podlewać Maranty. Gleba w ich doniczkach nigdy nie może wysychać. Podlewaj je, gdy wierzch ziemi doniczkowej zaczyna już wysychać. Rośliny te są bardzo podatne na suszę. Jednak w razie wilgoci mogą pojawić się problemy grzybicze. Nie wolno więc dopuszczać, by woda stała na liściach. Maranty nie mogą być stale rozmoczone. Niewystarczająca ilość wody i przelewanie mogą łatwo powodować, że liście zżółkną i opadną z rośliny.
Do podlewania używajmy wody o temp. co najmniej pokojowej, a najlepiej lekko ciepłej. W miesiącach zimowych zmniejszamy podlewanie. Maranty lubią też bardzo wilgotne środowisko dookoła siebie, gdy tymczasem wilgotność w naszych domach jest zwykle niska. Zwiększamy więc wilgotność, umieszczając doniczki z Marantami na tacach z kamykami zalanych lekko wodą. Doniczki nie mogą być jednak w niej zanurzone. Woda parując z takich podstawek nawilży rosnące w górze rośliny. Można też zamgławiać liście letnią wodą.
Maranta leuconeura Fascinator Tricolor nawożenie
Maranty nawozimy co dwa tygodnie od wczesnej wiosny do jesieni. Używamy rozcieńczony, zrównoważony, rozpuszczalny w wodzie nawóz do roślin doniczkowych (10-10-10). Jeśli użyjemy zbyt mało nawozu, Maranta będzie rosła powoli lub prawie wcale. Zbyt duża ilość nawozu może z kolei spalić korzenie. Liście zaczną wtedy brązowieć, a roślina może obumrzeć. W zimie podajemy nawóz tylko około jeden raz w miesiącu.
Maranta leuconeura 'Fascinator Tricolor’ – przesadzanie.
Maranty nie lubią częstego przesadzania. Ale jeśli zostaną uwięzione w za ciasnej doniczce, będą rosnąć wolniej i słabiej. Przesadzamy je do doniczki od 2 do 5 cm szerszej, niż stara doniczka. Podczas przesadzania delikatnie wyjmijmy roślinę ze starego pojemnika, wytrząśnijmy korzenie i umieśćmy ją w nowym pojemniku ze świeżą ziemią doniczkową. Po przesadzeniu dobrze podlewajmy Marantę. Najlepszą porą na przesadzenie jest wiosna przed sezonem wegetacyjnym.
Maranta leuconeura Fascinator Tricolor rozmnażanie.
Rozmnażanie Marant jest zaskakująco łatwe. Niektóre gatunki można rozmnażać przez sadzonki łodyg lub podział kłączy. Najczęstszym i najłatwiejszym sposobem jest podział całej bryły przy przesadzaniu. Podczas przesadzania można wtedy łatwo podzielić swoją roślinę na dwa lub nawet kilka mniejszych krzaczków potomnych. Delikatnie strząsamy przy tym glebę z korzeni ostrożnie rozdzielając je ręcznie. Każda nowa roślina powinna mieć dobrą masę korzeni i kilka nadziemnych łodyg.
Wsadzamy potem te nowe mniejsze rośliny osobno w mniejszych płytkich doniczkach. Utrzymujemy je dobrze podlewane w miejscu bardzo ciepłym i wilgotnym przez pierwsze kilka tygodni aż pojawią się nowe odrosty. Jeśli rozmnażamy Maranty przez cięte łodygi, to odcinamy je poniżej węzła któregoś najniższego liścia. Zanurzamy je następnie w ukorzeniaczu i umieszczamy w słoiku z wodą którą zmieniamy co dwa dni. Po uformowaniu korzeni, umieszczamy następnie szczepki bezpośrednio w ziemi doniczkowej.
Maranta leuconeura Fascinator Tricolor odmiany
W obrębie rodzaju Maranta Istnieją 32 gatunki, go których należą Maranty i Calanthee. Samych Marant jest wiele odmian i rodzajów. Najbardziej popularną wśród nich jest odmiana trójkolorowa (M. leuconeura var. erythroneura(odmiana ‘Fascinator Tricolor’), która najczęściej pojawia się w centrach ogrodniczych. Alternatywnie, rośliny Maranta i Calathea są tak ściśle ze sobą powiązane, że nierzadko w sklepach są nawet błędnie oznaczane.
Najpopularniejszymi gatunkami są:
M. leuconeura var. erythroneura (odmiana ‘Fascinator Tricolor’) – najpopularniejsza odmiana nazywana roślina modlitewną oraz rośliną jodełkową, ze względu na śliczny czerwony ornament użyłkowania na liściach;
M. leuconeura var. kerchoveana – druga co do popularności odmiana, posiada seledynowe jasne liście z ciemniejszymi zielonymi lub brązowymi plamami w rzędzie na środku liści (nie ma czerwonego użyłkowania);
M. leuconeura var. massangeana – odmiana z ciemniejszym tłem liścia i srebrzysto-białawymi plamami wzdłuż żyły środkowej można ją łatwo pomylić z gatunkiem Calathea.
